donderdag 24 december 2015

Twee jaar zonder jou












Als ik mijn ogen sluit,
dan zie ik je groeien
met de andere drie,
jij lacht met hen mee
.....zoiets.....
 lieve Zaira,
 vrolijk engeltje.









Ek het gedink..

Ek het gedink dat ek jou kon vergeet,
en in die sagte nag alleen kon slaap,
maar in die eenvoud het ek nie geweet
dat ek met elke windvlaag sou ontwaak:

Dat ek die ligte trilling van jou hand
weer oor my sluimerende hals sou voel-
Ek het gedink die vuur wat in my brand
het soos die wit boog van die sterre afgekoel.

Nou weet ek is ons lewens soos 'n lied
waarin die smarttoon van ons skeiding klink
en alle vreugde terugvloei in verdriet


en eind'lik in ons eensaamheid versink.


Ingrid Jonkers






Maastricht

24-12-2013
24-12-2015






Geen opmerkingen:

Een reactie posten