Saai kleurloos volk

Saai kleurloos volk.

Nederlanders zijn een saai kleurloos volk, creatievelingen zijn de uitzondering die de regel bevestigen. Neem nou onze woonplek. Ik heb de pech in Maastricht te wonen, prachtig stadscentrum overigens, kleurloze grauwe straten met veelal dichte luiken in alle straten.

Maar ook in andere steden zijn de buitenwijken grauw als Jezus zijn ondergoed.

Waarom toch? Wie heeft verzonnen dat een sober volk ook kleurloos moet zijn?

Als jonge senior wordt in beschuldigd van veel te veel vrolijkheid als ik een zeegroen vest draag met bijpassende oorbellen of nog erger een knetterrode winterjas met stoere rode laarzen en een paarse sjaal. Kleur is taboe. Iedereen schuifelt hier al rond in beige, grijs, zwart en bruin en het is nog niet eens winter.

Een fietstocht door de buiten wijken maakt dat ik me bij thuiskomst down voel. Op elkaar geplakte huizen waar de zon niet tussen mag komen de rijweg is slechts 1 auto breed. Bomen geven veel troep en worden dus buiten het stratengebied gehouden. Men poetst hier nog te graag. Een opkikker in de herfst is een voortuin vol dahlia's waar ik altijd even kleur moet drinken.

Willen we geen kleur? En waarom niet? Bij antieke panden kan ik me voorstellen dat men ze in de originele stijl wil houden en al het geverfde buitenwerk hetzelfde antiek blauw, antiek groen, antiek bruin of antiek wit is. Maar bij de rest van de huizen?

Men gooit onze soberheid op calvinisme maar dat is een rotexcuus voor onze oeverloze saaiheid. Calvijn had niets tegen kleur, stijve regenten uit die tijd hebben dat ervan gemaakt. Kleurigheid zou de politiek van dit land ongeloofwaardig maken. Onze steden mogen natuurlijk geen afspiegeling worden van onze multiculturele samenstelling. Grauw is goed genoeg.

Zouden we niet ongewoon vrolijk kunnen worden van dit? Waarom kan dit in Turkije, Spanje, Noorwegen, Zweden, California, Zuid Afrika, Canada, Mexico, Argentinië en Brazilië bijvoorbeeld wel......

en in Nederland niet?

Misschien is dat ook de oorzaak van het eeuwig klagen over alles wat ook maar naar kleur ruikt: veel zon, regenbogen, huidskleuren, vrolijke winterkleding en buitenland. Vaak wordt dat een zooitje ongeregeld genoemd. We accepteren slechts overdadig veel oranje tijdens voetbalgektes en het  misbruik van rood, wit, blauw voor ultra-rechtse nationalisten.

Aanleiding voor dit blog was een goed bedoelde opmerking: [.....een straat met allemaal verschillende kleuren huizen is onrustig en niet mooi. ....] maar ik vind persoonlijk één gekleurd gebouw in Japan te weinig.  

En, voordat ik het vergeet, mijn zeegroene oorbellen leen ik met liefde uit!

©Gavi Mensch

Maastricht, 8-9-2014
All rights reserved 2014