Een pubermeisje is het, met nukken, zoals dat hoort.
Hoe kun je
anders uitvinden wie of wat je bent?
Ze is verslaafd aan van alles en woont
sinds kort weer thuis bij haar vader. Haar moeder woont in de buurt en heeft MS
en een aangepaste woning; ze wordt verpleegd door haar ex vriend.
Mieke is boos
op het leven, op haar gescheiden ouders, op de ziekte van haar moeder en op haar
begeleiders.
Haar behandeling bestaat niet, de begeleider neemt alleen papieren
met haar door.
Van het frequente blowen schiet ze in psychoses en als ze weer
in het heden valt, wil ze niet meer leven.
Misschien heeft Mieke alleen een
soort oma nodig?
Uithuilen en samen opnieuw proberen?
Gavi Mensch
Utrecht, 21-7-2009
Uit het archief: Levensverhalen in 120 woorden
All rights reserved 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten