zaterdag 5 april 2014

de Yasar Market


.

Mijn groentevrouw en -man in de Frankenstraat in Maastricht hebben goedkope en superverse groenten en fruit. Altijd aanbiedingen en een alles-moet-op systeem.
Ik vermoed dat ze weinig weg hoeven te gooien. Ze verkoopt ook brood, die schappen zijn elke dag leeg. Ook verkoopt hij voor Nederland vreemde fruit en groentesoorten, zo introduceert hij in een volkswijk de broodnodige variatie op spinazie a la crème, hoop ik.


Mijn kleinkinderen zijn groente en fruitsnoepers. Als ik de boodschappen bij elkaar heb mogen ze uit de bak met verrassingen een zakje uitzoeken. De verassingen hebben een plekje of een buts of staan al iets langer. Een hele zak oranje paprika's voor 1 euro is voor hen een feest. In reepjes gesneden met een dip van humus, met zo'n schaaltje voor vitaminen zijn ze lekker gezond zoet.



Of kleine komkommers, 1 kilo voor 50 cent, alles moet op. Zo eet ik witlof, 2 zakjes van 4 stronken voor 1 euro, de buitenste blaadjes zijn dan verwijderd en de rest is gewoon goed en gezond. Ik ben ook blij met al iets gerimpelde appels voor de appeltaart.
Hij verkoopt het liever voor een miniprijsje dan dat hij het weggooit. 
Ik vind ook dat het zo hoort. Er wordt hier veel gequeauckt, iets nieuws maken van restjes. 
Eten weggooien doe ik niet, maat bekers van de AH hoef ik ook niet. Gezond verstand krijg je van niets weggooien en van het gebruiken van seizoensgroenten en -fruit.


We hebben gisteren de laatste boerenkool uit Buurman's (onbespoten) moestuin gegeten.
En of we vast willen bedenken hoeveel bloemkool en prei we kunnen verspreiden.
Mijn dochter accepteert zijn gulle hand en deelt ruimhartig. Ik zoek de nieuwe recepten erbij. Geen uitgekauwde menu's bij ons.


Afval van groenten en sla gaan niet in de vuilnisbak maar naar de dieren in het park. Oud brood wordt toast, paneermeel of vogelvoer. Van oudere yoghurt maak ik nog hangop, heerlijk met walnoten en een druppeltje honing. Tuinkruiden die ik teveel heb geplukt gaan gesneden en wel in een zakje in de diepvries. Eten is een geschenk, veel mensen hebben niet genoeg. Voor Maastrichtenaren kan ik bovenstaande groenteboer aanbevelen.

Misschien is zijn 'alles-moet-op' systeem een suggestie die je kunt doen aan je eigen groenteboer of supermarkt of in andere systemen- Alle overvloed heeft ons gemaakt tot dwaze consumenten.

En om even terug te komen op de zorgkosten: Medicijnen beter inkopen of uitleveren. Materialen, disposables, een gekreukeld doosje of een open verpakking in het verzorgings- of verpleeghuis kan prima worden gebruikt. Daar wordt meer weggegooid dan waar dan ook.
Alles moet op geldt natuurlijk niet voor de onproductieve graaiers. De salarissen van iedereen die niet op de werkvloer of niet direct met de patiënten/cliënten bezig is, voor die lieden is 'op' echt 'op'; die moeten zelf zuiniger worden op de zorggelden.
Daar kunnen de buitenste blaadjes wel vanaf halen en ze weer terugplaatsen op de werkvloer. Helaas is de binnenkant vaak ook al verrot.



Gavi Mensch
Maastricht, 5-4-2014





.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten