maandag 22 mei 2017

Maak plaats voor de naam van mijnheer.





Wat maakt dat vrouwen de naam van een voorheen 'volledig onbekende' man ineens voor hun eigen familienaam zetten? En waarom gebeurt dat nog steeds?
Zijn ze zich er niet van bewust dat ze zich daarmee halveren en de helft van zichzelf hebben weggegeven aan een meneer die niet eens familie is?
Zoals toen vrouwen nog monddood waren en eigendom van een man?
Je ziet dat nooit bij vrouwen die met vrouwen of bij mannen die met mannen getrouwd zijn.

Als ik op bijvoorbeeld Facebook pagina's zie dat vrouwen met de naam van hun man én die van zichzelf 'tekenen' ga ik soms op onderzoek uit. En wat blijkt? Dat zij protesteren op de FB pagina's van anderen en op hun eigen pagina's niets origineels te melden hebben. Zou dat komen door het zichzelf wegcijferen? Er zijn er ook die hun 'meisjesnaam'( achterlijk woord) helemaal niet meer gebruiken. Doen ze dat om een bepaalde reden?

Voor het aannemen van een familienaam voor een gezin met kinderen kan ik nog wel een excuus vinden, ook al is het logischer dat de kinderen de achternaam van hun moeder krijgen; de extra betrokkenheid van de vader door het gebruik van diens achternaam is verre van bewezen.
Voor het vastleggen van het vaderschap hebben we tegenwoordig DNA tests.

Verder blijven maar heel weinig gehuwden bij elkaar. Neem je dan bij een tweede huwelijk weer iemands achternaam erbij, vóór die van jezelf? 
Wat een gesol. Bij je geboorte krijg je de achternaam van degene die je gebaard heeft en desnoods aangevuld met de naam van de vader die de kinderen verwekt heeft. Dat lijkt me het meest logische. 
Het is geen heet hangijzer natuurlijk ook al zou de wetgeving in deze best een beetje meer met de tijd mee mogen gaan.

Zo zijn in de Tweede Kamer de vrouwelijke politici die de naam van hun man sjouwen naast die van henzelf allemaal van VVD en CDA afkomst. Conservatisme ten top. Ook CU dames gebruiken de naam van de man die hen door god is geschonken, (uitleg van een CU kennis van mij). Het is toch bar en boos.

Binnenkort kun je aan de dubbele achternaam aflezen wie er wel en niet getrouwd zijn. Of waren. Want er zijn zelfs vrouwen die zich zelfs na hun scheiding nog vastklampen aan mijn-heer zijn achternaam.
Zelfs echtgenotes van heren die publiekelijk vreemd zijn gegaan, klampen zich vast aan zijn achternaam. Soms voor de naam, soms voor het geld, soms voor het aanzien. Duidelijk allemaal zaken die ze zonder die andere achternaam niet hebben?
In plaats van Hillary Clinton (vrouw van die man met die sigaar) had ze zich Hillary Diane Rodham hebben moeten noemen; persoonlijk zou zeker eerder op haar hebben gestemd.

Ik vrees dat het dragen van de achternaam van de meneer die op dat moment het beste bij je past toch wel zeulen wordt als het uit is met de liefde en de trouw.
Mijn advies dus: Niet doen! Je bent mooi zoals je bent, je bent zo geboren en daar moet je niets aan veranderen.





Gavi Mensch
22-5-2017


Uit mijn dagboek Erger nisjes 




https://www.theperfectwedding.nl/artikelen/101/naam-veranderen-gaat-trouwen
.

zondag 14 mei 2017

Over vrije keuzes en dominantie


.
Ik had dominante ouders, controle freaks zoals velen, in een tijd dat vrijheid een nieuw woord was. Dat al die controles en de vergissingen die ze daar mee maakten hebben geleid tot ongelukken lijkt logisch. En dat ik ook een dominante ouder dreigde te worden leek ook logisch. Alleen was ik behoorlijk rebels.
Daar waar mijn ouders altijd iets hadden met façades en altijd rekening hielden met de buitenwereld heb ik dat mijzelf afgeleerd. En het was niet zo dat mijn ouders niet aardig waren. Mijn vader was een lieverd en mijn moeder bewoog zich in haar sociale netwerk met een helpende hand.

Ik denk ook wel dat ze met mij het beste voorhadden, alleen moeste het gebeuren op de manier waarop zij vonden dat het 'heurde'.
Mijn weg was uitgestippeld. Na de basisschool ging ik naar de MMS. Maar daar stokte de zaak. Ik wilde wel hockeyen, ik vond het heerlijk en trainde me suf, maar ik wilde maar niet aan het dokterszoontje blijven klitten, tot grote wanhoop van mijn moeder. Ik was jong uit huis en snel aan het werk. Studeren deed ik al werkend. 
Mijn moeder duldde ook geen inmenging in mijn kledingkeuze. Ik kreeg degelijke kleding en bruine leren veterschoenen. En als ik klaagde bij mijn vader zei hij sussend dat ik maar moest doen wat mijn moeder zei. De leuke dingen kreeg ik van mijn grootmoeder, de vrijheid ook en het uitgebreide keuzepakket. Ik heb mijn kinderen altijd vrijgelaten in hun kledingkeuze. Alle variaties van klassiek tot pikzwart en slobber tot alternatief, ik vond het allemaal prima. Ik mocht dat niet. Ik was een dochter van….. 
Pas toen ik uit huis ging droeg ik waar ik zin in had.

De schoolkeuze van mijn kinderen was die van hun. En de studiekeuze ook. En als ze een periode niets wilden mochten ze een paar maanden een baantje zoeken en daarna weer de draad op pakken. En toch was ook ik dominant. Mijn nee was veelal nee, ik kon niet altijd marchanderen. Dat is de pech van een één-ouder situatie, je kunt als kind nooit verhaal halen bij de andere ouder. En ja ik heb mijn kinderen opgeleid tot zelfstandige wezens. Uit noodzaak en overtuiging. Ik mocht thuis niet koken. Mijn kinderen mochten al koken toen ze nog heel waren. Ze konden koffie zetten en afwassen (afdrogen hoefde nooit). De een onderzocht en de ander deed, toen al. Nu zie ik mijn kleinkinderen ook in dat jong geleerd oud gedaan systeem, gelukkig.

Ik heb nooit dat streven naar perfectie. Goed was goed. Als mijn kinderen zelf beter wilden was dat prima. Maar van een perfectionistische vader had ik gezien dat je daar niet altijd gelukkig van werd. Ik kocht prachtige kleertjes voor mijn kinderen, veel tweedehands maar wel altijd mooi. Met mijn korte budget konden ze toch vragen en dragen wat ze wilden. Speelgoed was ook geen punt. We ruilden en ik maakte ook toen al veel zelf. Ik zie wel dat mijn kinderen daar een voorliefde voor nieuw aan hebben over gehouden. Ik herinner me dat ik móest schaatsen in een rokje en een maillot, later mocht ik daar wel een skibroek onder, maar toch.

In tegenstelling tot mijn ouders was ik nooit blij met mijzelf als moeder, ik was onzeker en klankbordarm. Zoals mijn ouders het gedaan hadden wilde ik het niet en ik toetste dus aan mijn grootmoeder, die weer veel te goeiig was en die door haar eigen kinderen onder de voet gelopen werd. Strak opvoeden dus zodat ik vaak een veer kon laten. Ook die opvoedingstheorie komt en gaat, samen met het antiautoritaire, de bezielende opvoeding en de oeverloos geduldige.
Ik denk dat voor alles wat te zeggen is. Maar het nee is nee voelde destijds het veiligst aan voor ons alle drie. In je eentje twee kinderen betekent dat je vier armen en vier ogen nodig hebt. En soms als ik ogen en handen te kort had was ook mijn lontje korter, was ik aan het eind van mijn Latijn dan kon ik uitvallen en vreselijk gefrustreerd zijn. Dat zijn van die dingen die je de rest van je leven spijten.
Hulp van mijn ouders en hun andere kinderen had ik niet. Ik had wel steun aan mijn nicht en aan tantes en oudere vriendinnen, die mij bevestigden in sommige dingen en daar blijf ik hen dankbaar voor.



Terwijl mijn moeder de hoop had opgegeven toen ik KVJV wilde doen (ik had 6 jaar voor mijn jongste broertje gezorgd) ook omdat ik de middelbare school niet had afgemaakt, kwam mijn vader wel met een trots gezicht naar de diploma-uitreiking. Toen ik jaren later de verpleging deed, wisten ze geen van beiden hoe zwaar dat was met een klein kindje bij me. En voor een dergelijk eigenwijze dochter hoef je dan ook niets meer te doen. Wel moest ik altijd de verhalen aanhoren over mijn oude schoolvriendinnetjes die met dokters en notarissen waren getrouwd. Alleen ik wist, blijkbaar, dat het geluk niet ligt in een titel maar in het houden van, ook van je werk. En in de overwinning van het halen van nog een diploma, voor mij. En voor mijn toekomst.

Mijn kinderen hebben fantastische dingen gedaan, ik ben altijd trots op hen (een enkele dag uitgezonderd). Ze hebben geweldige partners gekozen en hebben en krijgen geweldige kinderen.

Ik trouwde met een oudere man die respect eiste, gewoon omdat vaak opdrachten gaf, omdat hij dat zo vond. Dat heeft niet lang geduurd. Eerst komen mijn kinderen en dan pas de rest van de wereld.

Enfin, ik was nooit een perfecte moeder en het verleden is ook nooit meer te perfectioneren, zoals mijn nicht laatst opmerkte. Voor de dag van vandaag en de toekomst doe ik nog wat ik kan, probeer een leuke oma te zijn en een moeder die er altijd is, op de achtergrond. Ik cijfer mijzelf niet helemaal weg, ik houd altijd ruimte om me op af te zetten op weg naar boven. Boven dat maaiveld uit. 
Ik ben geen meeloper, heb een eigen wil en een goed gevoede mening. Ik incasseer nog steeds, de narigheden en de sores.

Mijn grote geluk is het zijn van een redelijke en aanwezige moeder van geweldige kinderen.
Dat is op zo'n dag als vandaag een blessing.






©Gavi Mensch
14-5-2017 









donderdag 4 mei 2017

Apotheek overtreedt de WET


Dit kreeg ik zojuist per mail. Ik heb de apotheek en Astrid(?) nog niet gebeld, ik moet eerst mijn bloeddruk (ja die wordt hoog van dit soort grove overtredingen) laten zakken. Lezen jullie maar vast hoe het werkt als je geen toestemming geeft voor het verspreiden van je zeer persoonlijke informatie: 



---------------------------------------------

BENU Apotheek xxxxx: Geef uw mening over onze apotheek
UA
Uw apotheek <info @ argo-onderzoek.nl>

Beantwoorden|
Vandaag, 12:14
U
Ongewenste e-mail
Dit bericht is hierheen verplaatst omdat u alleen e-mail vertrouwt van afzenders die voorkomen in de lijst met veilige afzenders. Het bericht is geen ongewenste e-mail


 465-731-28394563-122-7 <<<<<<< Dit is het toppunt van anonimiteit!!!!!!!!!
Ik heb natuurlijk wel wat cijfers veranderd

Geachte heer, mevrouw ,

Onlangs heeft u medicijnen ontvangen van BENU Apotheek xxxxxx. Om u - en andere klanten - in de toekomst beter van dienst te kunnen zijn, zijn wij benieuwd naar uw ervaringen met onze service.

Het onderzoek is
 anoniem. Dit betekent dat we niet kunnen zien wie welke antwoorden heeft gegeven. Het invullen van de vragenlijst duurt ongeveer 5 à 10 minuten. U kunt de vragenlijst invullen op een computer, tablet of mobiele telefoon. Wij zullen zeer zorgvuldig en vertrouwelijk met uw persoonlijke gegevens omgaan.

De geanonimiseerde resultaten van het onderzoek kunnen o.a. worden gebruikt worden voor:
·        Verbeterinformatie voor apotheken en apotheekmedewerkers
·        Het leveren van (beleids)informatie aan patiëntenorganisaties, overheid en toezichthouders
·        Het opstellen van keuze-ondersteunende informatie voor consumenten
·        Ondersteuning van het zorginkoopbeleid van uw zorgverzekeraar

Het onderzoek wordt uitgevoerd door onderzoeksbureau ARGO BV. Als u nog vragen heeft over het onderzoek of als u de vragenlijst liever niet wilt invullen, kunt u contact opnemen met Onderzoeksbureau ARGO, Astrid de Groot, info@argo-onderzoek.nl of 050-363 7464. Wilt u meer weten over het onderzoek? Klik hier om een kort filmpje te bekijken.

U kunt de vragenlijst nog invullen tot en met
 15 mei 2017. Klik op de link om de vragenlijst in te vullen:

U kunt ook de link kopiëren en in de adresbalk van uw browser plakken.

Wij hopen uw reactie te mogen ontvangen!

Met vriendelijke groet,
Het team van BENU Apotheek xxxxx
 


Uw e-mailadres wordt alleen gebruikt voor dit onderzoek en zal na afloop door ARGO worden verwijderd. ARGO hanteert een
 privacy protocol en werkt conform de Wet Bescherming Persoonsgegevens.
Er is een cookie nodig voor het invullen van de vragenlijst. Klik hier om meer te lezen over het cookie- en privacy beleid van ARGO.




---------------------------------------------------------------------------------


Ik heb zowel bij mijn apotheek als ook  bij mijn huisarts een briefje getekend voor het NIET DELEN van INFORMATIE over mij. Geen enkele!

Over privacy gesproken….

1.Hoe komt dit bedrijf aan mijn e-mail adres?

2.Hoe durven ze het woord privacy nog te noemen?

3.Hoe durven ze mijn gegevens door te geven aan een onderzoeksbureau?

4. Is de Wet bescherming Persoonsgegevens gewoon om te overtreden?

5. Wat is in gotsnaam :Verbeterinformatie voor apotheken en apotheekmedewerkers? 

6  Ik wil helemaal niet bekend zijn bij patientenorganisaties, bij beleidsmakers en zeker niet bij toezichthouders of de overheid! :Het leveren van (beleids)informatie aan patiëntenorganisaties, overheid en      toezichthouders       

7 Mij gebruiken voor farmapropaganda? :Het opstellen van keuze-ondersteunende informatie voor consumenten

8. De graaiende zorgverzekeraars kunnen de pot op. Ze hebben helemaal geen inkoopbeleid.: Ondersteuning van het zorginkoopbeleid van uw zorgverzekeraar


Het moge duidelijk zijn dat ik hier nog niet klaar mee ben. Wordt vervolgd!