zondag 29 juni 2014

Ramadan Mubarak









Mooie voorbeeldspeech van David Cameron (nee, verder ben ik niet zo'n fan van politici).

Ik realiseer me dat hij gelijk heeft.
Een maand vasten en pas  's avonds laat gezamenlijk eten, zelfreflectie, bezinning en hulp aan anderen... Het zou ons goed doen om al dan niet op religieuze grondslag hun voorbeeld te volgen.

Ik heb jarenlang tussen christenen en moslims gewoond. Ik heb het liefst moslimburen.
Wij werden zowel in Nederland als ook in Spanje vaak uitgenodigd om het Suikerfeest mee te vieren en als je niet kon komen, kwamen ze de lekkernijen brengen.
En ik heb er eigenlijk nooit aan gedacht om mijn buurvrouw en haar kinderen uit te nodigen op Kerstmis of voor het Paasontbijt.

Engeland heeft een lange historie van onderdrukt koloniseren van islamitische landen net zoals Nederland. Ook in de UK heb je haatzaaiersbendes, UKIP,  een Engels sprekende PVV.
Deze speech van Cameron is een voorbeeldig antwoord op alle racistische uitlatingen en stokerijtjes.

Hier in Nl. wordt alleen maar vuur gestookt onder een brandstapel en krijgen onze moslims het zwaar te verduren en praktisch overal de schuld van. Is dat nu altijd toch weer de jaloezie van degene die niets presteert?  Ook was men oeverloos jaloers op de Joden, en van de daar uit voortkomende wandaden tegen hen heeft men dus niets geleerd.
Het overgrote deel van de Nederlandse Moslims werkt gewoon hard, voedt kinderen op, betaalt belasting en draagt bij aan de samenleving.
Een flink deel van de Nederlanders deugt voor geen meter, doet maar een dotje en gooit er met de pet naar, overtreed wetten en treitert de buren.
Zelfreflectie en bezinning zijn dus hard nodig.


En Wilders en Rutte zouden gedwongen moeten worden om de speech van Cameron te doubleren voor al die onnozelen hier die haatzaaiers blind volgen en de speech niet begrijpen.








©Gavi Mensch
Nederland VOF, 28-6-2014





Lees ook: 
http://www.nu.nl/weekend/3813947/ramadan-geen-opgave-maar-feest.html

http://www.independent.co.uk/news/uk/crime/women-more-vulnerable-to-islamophobia-traditional-dress-makes-wearer-visibly-muslim-and-a-soft-target-for-abuse-say-researchers-9570574.html

http://www.kuleuven.be/thomas/page/ramadan-moebarak/


dinsdag 24 juni 2014

Kippenborstjes

.


Vorige week liep ik tegen een vrije-uitloop-kip aan die er smakelijk uitzag. Twee mooie borstjes met daaraan vast twee mollige kippendijen, ook voor wie niet gek is op kippenborstjes was dit een appetijtelijk 'stuk'.

Ik besloot haar mee naar huis te nemen.

Nu heb ik een één-vrouws-huishouden en ik ben nog straight ook, dus deed ik het ene borstje, ontdaan van vel, overtollig vet en schoongespoeld in de diepvries; het andere heb ik eveneens ontdaan van vel en vette delen en afgespoeld met lauw water.Twee vrije damesborstjes is me te veel van het goede.

Deze ene borst dient voor twee maaltijden.

De eerste (of de tweede dat kan ook) is kibbesoeb van groenten- en kippenbouillon en restjes kip.
Benodigdheden,
Wortel
Prei
Selderij
Snijbonen
Paprika
Eventueel nog meer voor de soep te gebruiken groentenla restjes, net zoveel als je zelf lekker vindt.
Biologische kippenbouillonblokjes, 1 per liter.

Voor mijn bouquet garni:
Rozemarijn
Tijm
Peterselie
Mint
Basilicum
Salie
Koriander
Maak maar 2 setjes, de gestoofde borst kan ook wel tegen wat tuinkruiden.

Het is multitasken maar heren die het recept heel langzaam inspreken op hun telefoon kunnen het vast ook.

De schoongemaakte borst laat ik zachtjes in de bouillon glijden waar reeds grote stukken goed gewassen groenten in rondzwemmen tussen een bouquet garni uit eigen moest-van-jetta-tuin.
Een kwartiertje aquajoggen en klaar. Ze zag er anders uit moet ik zeggen, wat bleekjes. Bij dezen dus de waarschuwing, doe nooit je borsten in de kippenbouillon.

Ondertussen ben ik begonnen aan de tweede maaltijd ( of de eerste) namelijk de gestoofde kippenborst (en dijen).

Benodigdheden:
1 gesneden rode ui en 2 gepelde sjalotjes
3 teentjes knoflook
Tweede setje bouquet garni
1 glas witte wijn (of restje)
1 laurierblaadje met kruidnagel
5 plakken gesneden champignons
Worteltje, stengel selderij, tomaatje, 1/2 paprika
Olijfolie, flinke scheut
Citroensap
Snuf gemalen koriander
Peper en zout, al gebruik ik ipv zout Pit, een pittig kruidenmengsel (merk: Het Blauwe Huis).

Biologisch Hema € 6.50
Daar gaan we dan: uitjes (gesneden) en sjalotjes (heel) fruiten in de olie, pas daarna knoflook fruiten. Als de knoflook begint te verkleuren de uit de bouillon geviste en gekruide borst even braden, overgoten met citroensap. Een glaasje witte wijn, half opdrinken en de rest om de borst mee af te blussen.

Tomaatje (tegen het aanbranden van de ui en de knoflook) erbij, het laurierblaadje en het builtje kruiden. Daarna de champignons. Als de borst mooi op zonnebankkleur is, giet ik er een grote kop warme bouillon overheen. De kippen/groenten bouillon warm houden op het laagste pitje, de borst op sudderstand. Deksels erop en gaan twitteren, je wenkbrauwen epileren of 'ins blaue hinein' staren met eventueel een kopje gemberthee of nog een glaasje witte wijn.


Als de borst uit elkaar valt, vis ik de botjes uit de stoofpot.
De grote gaan met kleine beetjes vlees terug in de bouillon om te helpen met de kibbesoeb. Met de kleine botjes doe ik niets meer die gaan met de vette vellen in de vuilnisbak. Heerlijk zo'n simpele oplossing.
De stoofpot laat ik een halfuur rusten op de nog warme kookplaat.
Dan nog even goed verwarmen en opdienen met puree van een bataat.



Voor de twee borsten van vrije uitloop kippendames heb ik €3, betaald.
Voor alle groenten ook ongeveer €3 en wat ik nog had was al betaald. Weggooien doe ik niets.
Ik denk dat ik deze twee maaltijden makkelijk kan serveren voor 3.50 per portie, zonder winstbejag.
En van de kibbesoeb kan ik dan nog een flinke gratis portie doneren aan mijn ex-patiënte die ik af en toe van krachtvoer voorzie.

Allez, ik heb de tafel gedekt… dat doe ik ook voor mijzelf alleen. Het ruikt hier heerlijk, ik ga een mooi bordje maken en wat er op ligt verorberen.

En daarna de soep wegbrengen; ik moet wel eerst voorproeven waar zij bijstaat anders durft ze het niet te eten. Kijk ook eens wie er van uw buren een beperking heeft en bied eens aan om voor hen mee te koken. Het levert hen een praatje en een homecooked maaltijd op en voldoening voor de kok.


Succes en eet smakelijk.


Gavi Mensch
Nederland BV, 24-6-2014.



.

Jetta's winstgevende moest- tuinen





Jetta heeft bedacht dat u met uw versleten knieën nog wel 5 dagen per week minimaal extra inkomsten kunt vergaren uit uw moestuin. De zaden krijgt u van Monsanto en de ministeries van welzijn en volksgezondheid  en landbouw en voedsel hebben al gelobbyd voor prachtige pesticiden die u een goede oogst garanderen. Mocht u een andere tuinhobby hebben mag dat ook als het maar verkoop baar is. Over de verkoop draagt u w.s. 25%belasting af en ruilhandel is verboden. Daar wordt het ministerie van financiën niet vrolijk van.

Monsanto worteltjes.... one size fits all.

Jetta vindt dat het resultaat haar is aan te zien. Ze ziet er fruitig uit voor haar leeftijd.

Samenwonen kan alleen stiekem en in de moestuin maar deze uiting van levensvreugde is wel gevaarlijk. Voor u het weet wordt u door Jetta ook nog gekort op het kleine beetje dat u nog wel kreeg. U ontvangt geen €200 en gaat wegens fraude naar de gevangenis. Dat is wel zo handig, u krijgt daar te eten en er is internet.

Gewoon schilderen kunt u nooit betalen, dus maakt  een moestuin-atelier en expositie ruimte.
Bij gebrek aan lila groenten kunt u ook hyacinten gebruiken.
Wel nog dezelfde dag verkopen. Kostprijs €3200,- verkoopprijs €20.325,- dat is inclusief een nieuwe heup.
Vindt u dat u het goed dat u na 50 jaar werken uw pensioentje bij elkaar moet scharrelen dan krijgt u van Jetta deze zelfgemaakte troon. Zoals alles van Jetta zit het niet lekker. Pluche zit veel beter.

Jetta's eigen tuintje...zo trots is ze op haar goedbetaalde hobby anno 2014



Geen tandem of rollator, geen scootmobiel maar de sportieve racefiets, eitje voor 90 jarigen.

Aangeraden wordt eigenlijk om veel knoflook te kweken, duiveluitdrijvingen zijn aan de orde van de dag en dat kan dus een ludieke inkomstenpost zijn.

Je stopt wat teentjes in de grond, laat ze lekker groeien en als het loof begint te verdorren haal je de bollen uit de grond. Net zoals  topambtenarenbaantjes

Deze jongeman ziet het nu al niet meer zitten en hij moet nog 60 jaar...

En goed dan is de moest-tuin klaar en dan krijg je zoiets:
Heel het kabinet er doorheen met alle soorten en maten regelgeving en belastingheffingen.




Het best scoort u met onderstaande moestuin, geheel volgens de regels. U mag ook wel een voorraadje aan leggen want dat tuinwerk kan leiden tot erg zere knieën en overmatige last van artrose en artritis, om mee te beginnen.

En wie wil er dan geen joint?


En dan als laatste kunnen we dit verwachten:





©Gavi Mensch
Nederland V.O.F.
24-6-2014

Alle foto's zijn van Internet gehaald en de herkomst is wel of niet vermeld.




http://www.krapuul.nl/economie-blog/arbeid-2/172087/ploegscharen-zwaarden-en-de-moestuin-van-klijnsma/

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3678104/2014/06/24/Wie-denkt-dat-volkstuinen-goedkoop-zijn-onderschat-een-factor-arbeid.dhtml

http://www.joop.nl/leven/detail/artikel/27465_zorg_om_je_pensioen_neem_een_moestuin/

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3677935/2014/06/24/De-moestuin-is-een-waarschuwing-begin-maar-vast-met-zaadjes-planten.dhtml

zaterdag 21 juni 2014

Burnout



De zoveelste collega zit thuis met een echte burnout.
Diepverdrietig, uitgeput en ontdaan van alle eigenwaarde. Zo werkt dat in de zorg.
Voor verpleegkundigen van wie het haar boven het maaiveld uitgroeit, consultatiebureau artsen die beslissingen aan ouders overlaten, verzorgenden die boven hun kennis en vermogen moeten werken, etc. etc.
Veel zien, veel horen en het nooit naar buiten kunnen brengen. Want als de zorgbaasjes en hun geïnstrueerde (lees gebrainwashte) en zorgvuldig geknede managers horen dat je misschien wel voor je patiënten opkomt, dan wordt de treitermanager ingezet.


Meer dan eens heb ik de laatste jaren dit soort onwetende en veelal zeer onbeduidende onmensen hun gang zien gaan. De bedoeling is dan dat op alle slakken zout gelegd wordt, er klachten verzonnen worden en er gezegd wordt dat je bij sommige patiënten of cliënten niet meer in de buurt mag komen. Hetgeen betekent dat je die mensen ook niet kunt benaderen, daar staat de doodstraf op.

De treitermanager heeft ook handlangers die bijvoorbeeld geen weekenden hoeven te werken als ze de te dure of te eigenzinnige medewerker strak in de gaten houden.
Als leidinggevende is mij dat ook gevraagd, ik heb de treiterdiva lief toegelachen en geen antwoord gegeven. Helaas, toen ik melding maakte van een wat oudere medewerker die te vrijpostig was, was het mijn taak om de man zover te krijgen dat hij zou opstappen. Ook hier heb ik voor bedankt. Ik heb de man wel alleen maar ingezet bij zeer mondige patiënten en op herhaling gestuurd.

In ander werk, als oudere krijg je hooguit een 6 maanden contract, kreeg ik persoonlijk met zo'n treiterdiva te maken. Die probeerde mij als leidinggevende haar klussen op te laten knappen en deed je dat niet dan werd je 'deaud' gejend. Je vrije dag werd vol vergaderingen gepland, je overwerk niet uitbetaald, onzinnige en zeer tijdrovende administratieve acties moesten in minder dan een zucht klaar zijn. En zo niet, dan werd je en plein publiek vernederd. Door te zeggen dat er over je geklaagd was in een kamer vol met collega's leidinggevenden en leden van je eigen team.

Mijn geluk in die periode was dat ik werd benaderd door een t.v programma om uit te leggen waarom ik tegenstandster was van een landelijk EPD  (v.a min. 27)
De een-mans Raad van Bestuur kwam me hoogst persoonlijk vertellen dat ik dat eerst had moeten melden. Maar aangezien het in het belang van de patiënten was en al afgesproken voordat ik daar ging werken, kon ik hem vertellen dat ik op persoonlijke titel mijn verhaal ging doen.
Daarna was ik 'gevaarlijk' en uit de gratie.

Een veel te kostbare gebakken-lucht-verkopende verandermanager dacht me de les te kunnen lezen over mijn werk. De man was aangenomen om alles goedkoper te maken en ik moest mijn team trainen in sneller werken.
Geld tegen mens. Verder moest ik met mijn publieke meningsuitingen stoppen. Ik heb hem vriendelijk toegelachen en op de schouder geklopt en gevraagd of hij dat even zwart op wit wilde laten zetten.

Kortom de hele affaire heeft me ooit een burnout opgeleverd waar ik nog steeds met huivering aan terugdenk. Prettig was wel om later te horen dat de treiterdiva op staande voet was ontslagen omdat de angstcultuur die ze handhaafde tot net even te veel mensen met een burnout leidde.

Een van mijn collega's in een andere baan had een ongeluk gehad en een verbrijzeld been. Ze kwam al snel weer op het werk en deed zoveel mogelijk zittend kantoorwerk. Maar de wetenschap dat ze nooit meer snel zou lopen was ook tot de directie doorgedrongen en deze deed handjeklap met de 'min of meer eigen' bedrijfsarts die haar eerst steeds meer uren liet werken. Ze werd gehaald en gebracht door haar echtgenoot en ze maakte dus liever lange dagen en om de andere dag. Elke dag op een ander tijdstip ophalen was onmogelijk.

Ook hier werd een treiterdiva ingezet om mijn collega weg te krijgen.
Wat mislukte; ze deed aangifte bij een (niet te)vertrouwenscommissie en die speelde alles weer door aan de directie. Kantoorwerk werd veranderd, ze moest maar een archief aan gaan leggen te beginnen met een hoge kast en een trapje. Onmogelijk met het gerestaureerde been. In functies als coördinator werd ze afgewezen en uiteindelijk kwam ze, ondank of dankzij een UWV arts thuis te zitten met een burnout. Het heeft jaren geduurd voor ze er overheen was. Nu werkt ze parttime als verpleegkundig coördinator bij vluchtelingen werk. En ze kan nog steeds niet begrijpen dat 'zorg' werkgevers en missmanagers zo met mensen omgaan

In de afgelopen 45 jaar heb ik veel getreiter de revue zien passeren. Vroeger kon je nog iets met arbeidsrecht, tegenwoordig kan geen enkele zorgwerker zich de te dure procedures veroorloven. Bovendien besteden Raden van Bestuur een deel van de door het zorgpersoneel gegenereerde inkomsten aan het zich indekken tegen alles..

De angstcultuur die managers en directies soms organiseren is de reden van heel veel ellende. Of je laat je brainwashen of je vliegt er uit, met een minder dan minimum loon. In die bedrijven zijn burnouts aan de orde van de dag

Ik denk dan ook dat een basissalaris voor iedereen dit soort chantages kunnen voorkomen. Hoe prettig zou het werken zijn als je niet op je tenen hoefde te lopen en je je werk goed zou kunnen doen, naar genoegen van de patiënt en tot voldoening van jezelf. Veel mensen die nu thuis zitten zouden het liefst weer werken, iets doen waar ze plezier in hebben, niet alleen maar voor die paar extra centen maar voornamelijk omdat werk dan een bijkomstigheid is. Heel veel te zware banen zouden opgedeeld kunnen worden, mensen zouden extra dingen kunnen doen in hun vrije tijd.

Ik denk dat mensen die zich graag inzetten voor hun werk ook de verantwoordelijkheid willen die daarbij past. Onmogelijk om zoiets te linken aan geld.
Dan zou de gemiddelde arts of verpleegkundige, die toch wel een leventje of twee, drie per jaar redden, een hoogste schaal salaris moeten hebben vanwege haar of zijn verantwoordelijk zijn voor mensenlevens. Een zogenaamde topmanager zou het niet kunnen, in plaats van levens redden verzieken ze er veel, van medewerkers én van klanten. Managen kunnen die zorgwerker zelf wel.

Burnouts op de werkvloer zijn volgens mij gelinkt aan bedrijfsvoeringen met angstculturen, werken per seconde en waardeloze bestuurders, nutteloze bedrijfsvoerders en machtswellustige managers.
Ook de daarna verslechterde privéomstandigheden kunnen vaak weer gelinkt worden aan een 8 urige dagelijkse uitputtingsslag tegen onrecht. Als dit soort managemonsters nu eens ontslagen zouden worden voor elke medewerker met een burnout veroorzaakt op het werk en als de loonkosten voor hun privé rekening zouden komen, was het snel gebeurd met burnouts.

O ja en de echt neutrale bedrijfsartsen worden daarna voortaan aangesteld door de ondernemingsraad bijvoorbeeld, ook dat helpt. En dan graag een die ook weinig voorkomende ziektes even op Google zoekt en desnoods bestudeert.




Wilt u flink geld verdienen aan andermans burnout doe het dan bijvoorbeeld zo: http://www.burnoutadviesgroep.nl/voor-wie/tarieven/ boordevol gebakken lucht oplossingen en lekkere besparingen voor de werkgever.  





  
©Gavi Mensch
Nederland BV, 21-6-2014
© & All rights reserved 2014


.

donderdag 19 juni 2014

Het systematisch uitroeien .....

.....van armoede, ouderdom en chronische ziekten.


Nee, ik heb het hier niet over het zorgen dat armoede verdwijnt of dat de ouderen gerespecteerd zullen blijven of dat er heel veel geld gestoken gaat worden in het verlichten van de ellende van chronisch zieken.
Wat het laatste betreft het is natuurlijk onbegrijpelijk dat er door bergen gefietst en door dalen gelopen moet worden om wat onderzoeksgeld voor chronische ziektes 'op te hoesten'. Bananenrepubliektoestanden en uit de tijd dat de farmaceutische industrie ons nog niet bedroog maar naar eer en geweten medicijnen uitvond, samen met gepassioneerde onderzoekers.
Tegenwoordig wordt ons wel of niet gezond zijn bepaald door de farmaceutische industrie samen met de zorgverzekeraars en de loopjongen en dienstdoende lobbyjuffrouw in de rol van minister van W.V.C..

Wie er dood gaan en wie er blijven leven wordt ook mede bepaald door de jongetjes op sociale zaken, financiën en economische zaken; knullen die met een goed gevoel voor opruimen de armoede in de hand werken. Kijk tot 40.000 euro per jaar zijn de werkbijen eigenlijk makkelijk te missen. Ze vragen veel en geven weinig, zijn vaak ziek, werkeloos en kunnen veel zaken als studerende kinderen niet echt betalen. Wat heb je er dan aan?
Weg ermee! 
Wie nog zulke werkbijen nodig heeft, buit hen uit en vervangt hen als ze het niet meer doen.

Het wegvagen van armen, ouderen en zieken (of een combinatie daarvan) moet niet te opvallend gebeuren, heb ik begrepen. Dus wordt er elke maand een groep uitgewrongen die dan weer 2 maanden met rust gelaten wordt. Om hen daarna nog wat strakker uit te wringen. En zo komt elke maand een van de drie groepen aan de beurt.

Af en toe doen de lobbyjuffrouw en de knulletjes luidkeels een poging tot afschuiven van de ellende op de volksvertegenwoordigers, de gemeente, de bedrijven of die luie uitkeringtrekkende ouderen, werkelozen en chronisch zieken.
De volksvertegenwoordigers in de Eerste en Tweede Kamer hebben allemaal hun eigen sprookjesvertellers via de oortelefoon van hun iPhone. Niemand weet ergens van, echt niet.


Zodra ze te veel protesten krijgen vanaf de volks-kant  (niet te verwarren met de Volkskrant, die geeft al heel lang niet zoveel tegengas meer), draaien ze de rollen even om, gaan op een kostbaar en onduidelijk werkbezoek en komen terug met kater en een nieuwe onfrisse visie: "Het valt allemaal wel mee, we zijn er geweest en iedereen is happy!

Het is dus zaak om ze allemaal tegelijk aan te klagen: ministers, CEO's (chief Executive officers, zegt dat iets van de functie?), hun vriendjes, elke R.v.B. zonder neutrale R.v.T. en de over lijken gaande Industrie (met hoofdletter). En natuurlijk al díe volksvertegenwoordigers die alleen hun CV en billen in de gaten houden en natuurlijk ook de bips van degene die gekust moet worden om dat CV verder uit te breiden.

Gaan we aanklagen?
We zijn al begonnen, met de zoveelste Parlementaire Enquête, waarin slimme parlementariërs spitse vragen stellen aan zogenaamd stotterende doch arrogante CEO's. Kijk eens en half uurtje naar zo'n uitzending, het is meer dan de moeite waard; een bijzondere cursus 'zie mij' waarin het ondervraagde 'geboefte' in alle soorten en maten liegt en draait en grijnst of een andere houding speelt.
En onthoud, gestolen geld wordt niet teruggevorderd of -gestort, er zijn geen gevangenissen luxe genoeg om dit soort te herbergen en dus gaan ze vrijuit! Met de resterende Maserati's naar Monte Carlo van waaruit ze naar een belastingparadijsje vliegen, met de auto in het ruim of naar een andere lekkere betaalde onnozele functie. Het werk van die Vestia ploeg zou zo gedaan kunnen worden door iemand met een iets hoger IQ, een vmbo-economie student zou het waarschijnlijk beter en netter gedaan hebben.

De banken hebben we al gehad, maar die komen nog wel een keer terug. De Zorg is ernstig aan de beurt of zullen wachten tot de huidige minister van WVC en haar staats ook ondervraagbaar zijn? Die krijgen dadelijk vast wel een baantje waarbij ze voor een parlementaire enquête opgeroepen kunnen worden.

Maar dat kan allemaal wel even duren want dit land is beroemd om zijn putten vol dode kalveren en het water staat het volk tot aan de lippen, machteloos tot de wisseling van macht…. En zeer waarschijnlijk ook daarna.

Tot aan het beroemde: "We hebben het niet geweten…", de graag en vaak gebruikte
uitdrukking door dictatoren, bisschoppen en ondervraagde graaiers.
Maar daar trappen we niet meer in, toch? Ik kan hieronder wel honderd links plaatsen over waarschuwingen over wat er gaande is. Waarschuwingen van gerenommeerde en integere mensen, van onderzoeksjournalisten, van klokkenluiders, van schrijvers en bloggers.
Waarschuwingen over het systematisch en verborgen uitroeien van te dure, nutteloze, arme, zieke en zeker van te eerlijke mensen. Die hebben geen plaats meer in deze maatschappij. Die zijn overbodig.

Men wil blijkbaar meer geboefte, de 'slurpvivors' met zakken vol geld vol geld verkregen ten koste van anderen. Daarom geeft de zogenaamde top van de samenleving een dergelijk geweldig voorbeeld. Liegen en bedriegen, stelen en schelden…dat is wat men van de samenleving wil. Dan komen er geen vragen meer, geen enquêtes. Dan gaat Nederland op slot en vluchten de mensen die nog wel een hart en een ziel hebben. De zieken, armen, ouderen en kinderen slepen ze mee op handkarren en zo proberen ze door de linies heen te breken, met afgifte van de laatste cent aan de zoveelste corrupte ambtenaar.

Hoe vaak ik al gehoord heb dat dit soort vergelijkingen niet mogen?
Vaak!
Van wie die opmerkingen kwamen?
Van de CEO aanhangers en de bibskussers, van alle empathie ontdane meelopers. Van domme plofkoppen en blinde volgers.
Vraag eens of het me iets kan schelen?
Nee dus.

Dit is mijn manier van aanklagen zolang er nog vrijheid van meningsuiting bestaat.


Update 27-8-2014: Non sience fiction blog Aliëtte Jonkers:
http://www.discura.nl/auteurs/aliette-jonkers/gesubsidieerde-leugens

Update: 25-8-2014: het woord in beeld!  
Cartoonist Tom Jansen ( http://www.tomjanssen.net/ )

















©Gavi Mensch
Nederland V.O.F, 19-6-2014



Update 5-1-2018  

http://www.chawwawijnberg.nl/columns/brood-en-spelen/ 


Eerdere updates:

Update: 13-6-2015 Boaventura  de Sousa : Georganiseerde desocialisatie!

Update: 22-8-2014  Uitstekend blog van Henry van Beek
http://henryvanbeek.wordpress.com/2014/08/21/maximale-norm-vaste-lasten-van-50-netto-inkomen/

Update voor de laatste fase schobbejakken in de bocht! 8-7- 2014  http://nos.nl/artikel/672366-senaat-wmozorg-naar-gemeenten.html




                                        via Mar de Jong>




Update 26-7-2014:
Die zat er aan te komen:
"Euthanasia could be option for poor, says Lithuanian health minister" 

http://www.bioedge.org/index.php/bioethics/bioethics_article/11071


Hieronder volgen nog wat links die de titel van dit artikel kracht bijzetten.

Niet meer behandelen:

http://www.skipr.nl/actueel/id16726-schippers-wil-tarief-voor-niet-behandelen.html

Farmaindustie en Edith:

http://www.skipr.nl/actueel/id17096-cbg-niet-beinvloed-door-farmaceutische-industrie.html

Werkloos, dakloos:

http://www.nrc.nl/carriere/2012/10/12/wat-doe-je-als-je-je-hypotheek-niet-meer-kunt-betalen/

Amoede uit Groene Amsterdammerarchief  2004: Menno Hurenkamp:

http://www.groene.nl/artikel/armoede

Parlementaire enquête woningbouw:

http://www.tweedekamer.nl/kamerleden/commissies/pew/openbare_verhoren_pew.jsp

Ouderen en thuis: 2013 trouw: 
http://www.trouw.nl/tr/nl/4492/Nederland/article/detail/3454411/2013/06/07/Verzekeraars-zetten-ouderen-op-straat.dhtml

Chronisch zieken: 

http://www.geldenrecht.nl/artikel/2014-03-10/vaste-aftrek-chronisch-zieken

Voedselbanken en voedselveiligheid (geen honger en ondervoeding):

http://www.voedselbankennederland.nl/nl/prioriteiten-2014.html

Zorgpremie omhoog: 

http://www.zorgwijzer.nl/zorgverzekering-2015/zorgpremie-2015-met-200-euro-omhoog-ook-stijging-eigen-risico

Huurverhoging door fraude woningcorporaties?

http://www.nu.nl/geldzaken/3755514/huurverhoging-leidt-financiele-problemen.html

NZa rommel, al mag die 'a' er nu wel af:

http://www.leugens.nl/2014/06/15/theo-langejan/  
http://lhv.artsennet.nl/Actueel/Nieuws6/Nieuwsartikel/Theo-Langejan-wordt-nieuwe-voorzitter-NZA.htm
http://www.nza.nl/organisatie/Raadvanbestuur/nevenfuncties/theo-langejan-nevenfuncties/
http://www.zorgvisie.nl/Financien/Nieuws/2012/10/NZa-baas-Langejan-Zorgverzekeraars-mogen-eisen-wat-ze-willen-ZVS015123W/

Jeugdzorg:

http://nos.nl/artikel/663472-rode-vlag-voor-jeugdzorg.html

En een kleine bloemlezing uit mijn zelfgebakken verzameling over het onderwerp:
http://gavimensch.blogspot.nl/2014/05/spijt-van-gehoorzaamheid.html
http://gavimensch.blogspot.nl/2013/09/sterftecijfers-schipbreukziekenhuis.html
http://gavimensch.blogspot.nl/2012/12/wel-alle-epd-links-op-een-rijtje.html
http://gavimensch.blogspot.nl/2013/03/gastblog-tabaknee.html
http://gavimensch.blogspot.nl/2011/09/farmaceutische-crimi.html






..

maandag 16 juni 2014

Levensverhaal in beelden 1



Met mijn dochter even neergestreken voor enkele kopjes gratis troost in het restaurant van Ikea waar mijn dochter wat stellingkasten moet scoren voor haar kelderruimte. 
Terwijl mijn dochter zaken opzoekt op haar mobiel, (gezellig 2014) valt mijn oog op een ouder stel dat aan de andere kant van het restaurant zit.
Wat heeft die dame een apart T-shirt aan! Als ik focus zie ik dat het geen kleding is maar iets van een tattoo en als ik nog meer focus zie ik dat er meerdere tattoo's zijn.

Er schiet me zo'n grapje door het hoofd over tattoo's en oudere mensen maar ik ben toch nieuwsgierig.

Ik maak een foto met mijn mobieltje en vergroot. Allemachtig. Waarom laat iemand zoveel tattoo's zetten? Is ze getrouwd met een zeer getatoeëerde zeeman? Of heeft ze bij de Hell's Angels gezeten in betere tijden? Of vind ze het gewoon mooi? Dat kan altijd natuurlijk.

Als we klaar zijn met de koffie laat ik mijn dochter vast vooruit lopen ( "hè Mam, doe niet zo raar") en ik ("2 seconden") loop naar het tafeltje van de tattoo-mevrouw.
Ik stel me voor en zeg dat ik geïntrigeerd ben door haar aparte tatoeages.


De vrouw kijkt me lachend aan en geeft haar metgezel een porretje in zijn zij met haar elleboog. Dan zegt ze in het Duits : "Schön,  nah?

Ik maak een opmerking over de mooie tekeningen op haar arm ( en dat meen ik) waarop ze haar mouwen iets optrekt en met een mooie en melodieuze stem, in het Duits, vertelt over het waarom.
Ik vrees dat dit geen 2 seconden gaat duren en wuif naar mijn dochter die begrijpt dat ze vast door kan lopen.


De vrouw vertelt dat ze altijd al hield van tatoeages. Ze stroopt nu ook haar broekspijp op en zegt…."aus meinem Jugend und für meinen verstorbene Sohn habe ich mir dieses Tattoo 
stechen lassen, mit seine Asche….", waarbij de mouw van haar T-shirt omhoog gaat. 
Op de andere bovenarm is een tattoo te zien voor haar 'verstorbene Mann' ook gemaakt met de as van zijn stoffelijk en gecremeerde overschot.

Ik hoop maar dat de rest van de kledingstukken op hun plaats blijven want ook vanuit de V-hals bloeiden enkele sierlijk gekleurde tattoo's op. Ik vraag aan de dame of ik er foto's van mag maken en of ik die mag laten zien op mijn blog met het verhaal van de as-tattoo's.

Ze is daar blijkbaar helemaal gelukkig mee want ze knikte heftig  van ja en een traan van emotie rolt over haar gezicht.
Ik maak snel wat foto's, wens haar sterkte, schud haar getatoeëerde hand en ga op zoek naar mijn dochter.


Soms zit er iemand met een zichtbaar levensverhaal aan de overkant van een restaurant van Ikea.



©Gavi Mensch
Heerlen, 16-6-2014
All rights reserved 2014

Overnemen van de foto's is NIET toegestaan.





psssst: Tattoe doet me denken aan taptoe en tattoo lijkt veel hipper; tatoeage daarentegen is weer zo'n mooi woord dat ik het voluit en in het Nederlands heb geschreven. Dit alvast voor de taalpuristen

zondag 15 juni 2014

Alleenstaande moeders vieren óók Vaderdag



Door nare omstandigheden buiten mijn schuld ben ik een alleenstaande moeder van twee kinderen van twee vaders. Zwangerschap en verantwoording waren duidelijk ineens te zwaar voor de heren na een jarenlange relatie. En al snel was alle contact verbroken.
De rest van de sores zal ik voor me houden. Zo heeft elke alleenstaande moeder haar verhaal en alleenstaande vaders zullen ook hun portie hebben gehad.

Ik vier mijn (ook)Vader(zijn)dag.

De verantwoording voor mijn twee kinderen was helemaal van mij. En ik kon niet anders dan het goed doen, zo goed mogelijk was geen optie.
Als alleenstaande moeder word je geacht twee keer zoveel te kunnen, je op twee manieren te kunnen inleven: inleven in je dochter en in je zoon.
Dat gaat vanzelf dacht ik maar nu ik jonge mensen om me heen zie met kleine kinderen zie ik dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend was en dat ik mezelf best een schouderklopje mag geven.

Volgens mijn kinderen was ik streng, helaas kon dat niet anders want er was niemand die ik de bal kun toespelen. Ik was een volhouder in wat mocht en wat niet mocht en moest ruimte zoeken voor een 'vooruit dan maar'. Ik vond de stoutkabouter uit, als hulpje in de leer van het goed en het kwaad. Er van uitgaande dat kinderen precies weten wat goed is en wanneer ze iets doen wat echt niet mag, had ik alleen de stoutkabouter nodig om te vragen of ze die niet gehoord hadden.
"Zei de stoutkabouter dat je een snoepje mocht pikken?" leverde vaak een ja op. En dan kon ik makkelijker uitleggen dat ze daar nooit naar moesten luisteren. Dat de goedkabouter nog zo had gezegd: "Joh, dat mag niet". Voor mij waren deze twee wezens een handige hulp in de opvoeding, ook al waren ze dat alleen maar de eerste 6 jaar.

Het vervangen van de vaderfiguur is lastig, maar het kan wel. Behalve tegen een boom plassen kan ik alles wat de gemiddelde vader ook kan. Ik wilde me nooit laten kisten en was gelukkig redelijk technisch aangelegd. Bovendien had ik zelf een vader gehad die me hielp bij repareren van mijn spullen maar het nooit helemaal overnam. Mijn mazzel.

Met Vaderdag kregen de kinderen in het begin niets mee naar huis, ik moest dan de juf of de meester tot de orde roepen en vertellen dat alle kinderen een vader hebben. Uiteindelijk besloot mijn dochter dat ik ook de Vaderdag schilderijen en tekeningen moest krijgen en die heb ik trots aan de wand gehangen en bewaard.

Ik denk dat mijn kinderen het gemis van een vader nog steeds voelen maar meer in de vorm van de vraag waarom ze niet goed genoeg waren voor hen om van te houden. Behalve een stukje extra veiligheid, zich extra geliefd voelen en gewoon ook kunnen zeggen: "Mijn vader zegt…", zijn ze weinig tekort gekomen.

Financieel was het geen vetpot met alleen mijn verpleegkundige salaris en tussen de bedrijven door gaf ik Engelse en Spaanse les, uit en thuis en werkte voor de Rutgersstichting. We hadden een goede fiets en later een klein autootje, de kinderen mochten sporten en op muziekles. Er was quality-time, ik ging nooit uit en ik maakte 's avonds huiswerk met hen en sprak schoolboekteksten in voor mijn dyslectische kind. 

 Er is veel geknokt en gestreden toen mijn kinderen jong waren. Kantonrechters wilden het spaargeld van mijn kinderen in de gaten houden, geld dat ik er zelf had opgezet, mocht er niet zonder toestemming af? Ik mocht geen rekening openen voor hen, alleen met een handtekening van een vader? En zo nog een miljoen malle fratsen meer. ik heb ze allemaal overwonnen.

 Ik zat ik de ouderraad van school en hield vingers aan de pols op t kinderdagverblijf. Ik hield dagboekjes bij en werkte dus ook nog gemiddeld 50 uur per week. Oppas zoeken als ik moest werken was het moeilijkst, vooral toen ze groter werden. Zelfstandig maken was een must. Scholing was belangrijk, sociaal contact ook. Mijn huis stond altijd open en gelukkig brachten mijn kinderen aardig wat leuke vriendjes en vriendinnetjes mee.

Na een ernstig ziekte waarbij ik op een minimaal inkomen kwam, bleek hoe goed mijn kinderen waren in het overleven.
Het eerste jaar na de ziekte had ik het geluk dat mijn beide kinderen zich het vuur uit de sloffen liepen om me te helpen.  Ik heb fantastische kinderen en eigenlijk verdienen zij een kaartje voor deze vaderloosdag. 

Ik heb gereisd met mijn kinderen, gefeest, verjaardagen uitbundig gevierd, musea bezocht en concerten. We hebben gelezen, geverfd en geknutseld.

Ik kijk terug op een nooit saai leven met hen waarin het streven naar rust en regelmaat voor de kinderen van groot belang was en ook het maken van vrolijke uitzonderingen daarop.

In het leven van een alleenstaande moeder zit dat eeuwige schuldgevoel dat je nooit genoeg kunt doen om iets te compenseren wat niet te compenseren valt. Als moeder kun je niet vader zijn. Kinderen van alleenstaande ouders missen een stuk klankbord. De vaderlijke voorbeeldfunctie was in ons geval niet wenselijk geweest. Maar ik moest wel uitleggen hoe vaders dat zouden doen en me verplaatsen in de vaderrol.

Ik denk dat ik mijn kinderen in ere heb gehouden en dat het voor een buitenstaander niet aan hen te merken is dat ze geen 'echte vader' hebben. 

Vandaag 'herdenk' ik Vaderdag, alleen, denkend aan mijn vader en grootvader, aan mijn goede vrienden die soms lieve hulpvaders waren voor mijn kinderen en die geen van allen meer leven.
Het is een beetje 'a dead fathers society' viering en eigenlijk niet veel anders dan het de afgelopen 40 jaar geweest is.

Gelukkig heb ik vandaag geen scheer apparaat in ontvangst hoeven nemen en de klopboor heb ik lang geleden zelf al gekocht! ;-)



@Gavi Mensch
15-6-2014

All rights reserved 2014

zaterdag 14 juni 2014

Songs from my past


Just because they're such lovely songs and they bring back so many memories.....






You must remember this

A kiss is just a kiss, a sigh is just a sigh
The fundamental things apply
As time goes by
And when two lovers woo
They still say, "I love you"
On that you can rely
No matter what the future brings
As time goes by
Moonlight and love songs
Never out of date
Hearts full of passion
Jealousy and hate
Woman needs man
And man must have his mate
That no one can deny
it's still the same old story
A fight for love and glory
A case of do or die
The world will always welcome lovers
As time goes by
-----------------
Moonlight and love songs
Never out of date
Hearts full of passion
Jealousy and hate
Woman needs man
And man must have his mate
That no one can deny
it's still the same old story
A fight for love and glory
A case of do or die
The world will always welcome lovers
As time goes by


I am getting older and older, much older than I was supposed to get  about 20 years ago.
Sometimes I tend to dig up pieces of the past, fishing for good memories, like this song I sang as a young girl (47 years ago), not knowing I would see a lot more than I could have wished for.


 Nobody knows the trouble I've seen;
Nobody knows my sorrow.
Nobody knows the trouble I've seen;
Glory, Hallelujah!
Sometimes I'm up, sometimes I'm down;
Oh, yes, Lord.
Sometimes I'm almost to the groun',
Oh, yes, Lord.
I wish that I could find a way;

Oh, yes, Lord,
But life is just one long, rainy day;
Oh, yes, Lord.
Glory, Hallelujah!


Solo singing was sort of a punishment of my musicteacher Kors Monster who knew he would never get me on stage without a reason. I don't remember what I did to deserve it.
 It was a strickt ánd Christian school, so it was easy for me to make mistakes...

But now, as time goes by I get more and more disapointed. 
I had dreams: I have always wished for my children and my grandchildren and all the other children everywhere, to inherrit a better world from us. Because I thought and still think that we have all the ingredients for a splendid life for everyone. There is more than enough of everything  for everybody. But I fear things have to get even worse before they'll get better.


But I never lost hope.... and I hope I never will.





When you walk

Through a storm
Hold your head, up high
And don't be afraid, of the dark
At the end of the storm
Is a golden sky
And the sweet silver song
Of a lark
Walk on, through the wind
Walk on, through the rain
Though your dreams be tossed
And blown
Walk on, walk on
With hope, in your heart
And you'll never walk alone
You'll never walk alone
You´ll never walk, alone

You'll never walk, alone




Never ;-)



@Gavi Mensch
Nederland BV, 14-6-2014


.