vrijdag 17 december 2010

Over houden van




Hoeveel kun je houden van en waar kun je van houden?
Ik houd van marsepein, heel veel, maar ik ben al tonnetje rond en dus blijft het bij een houden van in de vorm van verlangen.
Ik houd van lekker eten en drinken, van genietend koken en menschen aan tafel.
Ik houd van mijn werk, maar met een restrictie, ik houd niet van gemene patiënten die hun frustraties op mij loslaten. Ik begrijp hen wel, maar ze maken ook mijn werk minder mooi. Het verplegen van hen die alleen maar aan zichzelf denken wekt mijn weerstand op.
Ik houd van mijn menschen, onvoorwaardelijk! Mijn kinderen, mijn prachtige kleindochter, mijn vriendinnen, vrienden, neven en nichten, er licht iets op in mijn binnenste als ik hen hoor of zie, ruik of vasthoud.
Ik houd van de verse sneeuw die knispert onder mijn voeten en van de zon die mijn gezicht en mijn lijf verwarmd.
Ik houd van de wind in de zomer.
Ik houd van bloemen en planten en bomen en dieren.
Ik houd van de aarde, van de rode Spaanse aarde meer dan van de vette klei.
Ik houd van menschen die van elkaar houden, het vertedert me en maakt me bewust van het geluk dat houden van met zich meebrengt.
Ik houd van passies, van je volledig geven aan iets waar je voor gaat.
Ik houd van gesmokkeld licht, van kaarsjes en kerstboomlichtjes, van schemerlampjes, van de verrassing die dat licht soms laat zien.
Ik houd van muziek, melodie en verwonderlijke klanken. Van mooie diepe stemmen en van prikkelende tonen.
Ik houd van woorden, magische zinnen en spitsvondigheden, van teksten en boeken, van verhalen en poëzie.
Ik houd van languit liggen in een warm bad, van naakt  zwemmen en van douchen met een geliefde.
Ik houd van het vullen van mijn leven met zachte en mooie dingen, van stoere acties en van emoties.
Ik houd van lachen en van huilen, van allebei evenveel, het houdt mij in balans.
Ik houd van dat ene positieve dingetje dat mijn dag de moeite waard maakt.

Ik kan vreselijk veel houden van houden van; het geeft zin aan mijn leven, aan mijn bestaan.

Goeiemorgen, lieve menschen, ik moest dit even opschrijven voordat ik aan de realiteit van alle dag begin.
Houden van is belangrijker dan niet houden van, echt, geloof mij maar!




©Gavi Mensch
Maastricht, 17-12-2010
06.00u (het is nooit te vroeg om ergens van te houden;-)



                                                      Update: 20-7-2013
Inmiddels heb ik twee prachtige kleinkinderen en nog meer lovenswaardige aanwas van 'mijn menschen'.





Update; 28-12-2014  Inmiddels heb ik drie prachtige kleinkindjes waarvan ik er er twee kan knuffelen en een kleine vluchtige ster is die ik voor altijd zie schitteren in de oogjes van haar broertje en zusje.

.

zondag 12 december 2010

Bruine bonensoep om voor te bidden

.

Tijd voor bruine bonensoep om voor te bidden:

Voor semivegetariërs (met alleen vlees dat ooit op 2 pootjes liep).
Voor 4 hongerige personen en nog een kopje voor de lunch van morgen.
Voor liefhebbers van slow-food en maaltijdsoep.
Voor alleen-met-goed-excuus-bidders.
Voor een lekkere kerstmaaltijd zonder poeha etc

Benodigdheden:
1 grote ui
zakje verse soepgroenten of
1 halve knolselderie
2 selderijstengels inclusief blad
1 winterwortel
1 rode paprika
1 prei
2 blikken of potten bruine bonen (zelf weken en koken is een risico;-))
400gr. kippengehakt
1 flink glas rode wijn of meer
2 blokjes kippenbouillon ( en eventueel nog 1 blokje groentebouillon)
4 kruidnagels in 1 laurierblad gestoken
1/2 theelepel djinten of 1/4 theelepel kummel of komijn
Ketjap Manis
vers gemalen peper en zout naar smaak

Maak van het met zout en peper gekruide kippengehakt kleine soepballetjes en kook deze in 2 a 3 liter water met de soepgroenten, eventueel schuim eraf scheppen.
Voeg de blokjes bouillon toe. Als de balletjes 20 minuten gekookt hebben eruit scheppen en bewaren. Bouillon nogmaals afschuimen.
Fruit ondertussen in een grote soeppan de fijngesneden uien met het laurierblad en de daarin gestoken kruidnagelen tot ze glazig zijn. Blus af met een half glas rode wijn. Voeg de bonen toe en laat 15 minuten zachtjes doorkoken. Andere helft van het glas wijn zelf opdrinken.

 Voeg dan de bouillon met de groenten bij de bruine bonen, even doorroeren en het geheel minstens een half uur op laag vuur door laten pruttelen. Neem eventueel nog een glaasje om de wachttijd relaxed door te brengen en mijmer wat over de tijd van Bartje. 
Neem de pan van het vuur en verwijder het laurierblad met de kruidnagels. Sla met de staafmixer een groot deel van de groenten en bonen tot puree, niet te lang en niet helemaal pureren dus. Laat de soep op zacht vuur door koken, af en toe over de bodem roeren. Voeg eventueel nog wat water bij. Doe de balletjes in de soep en laat nog 10 minuten koken. Maak op smaak met wat ketjap en vers gemalen peper, eventueel nog wat zout.

Heet serveren met warm naanbrood en in goed gezelschap, eet smakelijk!



P.S. De volgende dag is ie trouwens nog lekkerder. ;-))



©Gavi Mensch
Maastricht, 11-12- 2010


.

donderdag 9 december 2010

Aso's van New Kids hebben succes.

.
Ik was eerst al gestruikeld eerst over een tweet van een moeder wiens 8 jarige kind helemaal weg was van New Kids. En dan het stukje in de Volkskrant: ik kan er niet om lachen terwijl ik toch een redelijk gevoel voor humor heb. Ik zie de onderkant van de maatschappij verheven worden tot iets bijzonders en iets leuks. Zoals dat ook gaat met die blonde Greet.  Voor echte humor heb ik stand-up comedians en cabaretiers, Toon van Driel's stamgasten, Adriaan Soeterbroek, KrewinkelKrijst en vele andere cartoonisten en natuurlijk Wikileaks, vooral dat laatste vind ik getuigen van een gezonde dosis humor, verfijnd tot op het politieke bot.

New Kids doet me denken aan de jongetjes die vroeger naar een speciale school gingen en daarna na het internaat. Ze woonden in de straat achter de mijne, je kon maar beter vriendjes met hen blijven en meer dan eens offerde ik mijn eerste knikkers op om dat te bereiken. Mijn eerste knikkers waren dan ook nooit de mooiste, stuiters nam ik niet mee in het begin. Later zijn ze allemaal naar een kostschool gegaan, toen begreep ik dat nog niet. Ik wilde ook wel naar een kostschool, met drie treiterbroers leek dat een goede optie om van hen af te komen.

Jaren geleden kwam ik een van die jongetjes tegen (hij was toen over de 50), in de thuiszorg, in mijn geboortestad. Nog steeds het lange gepermanente haar, ogen die nooit meer verder uit elkaar waren gaan staan, één loensende, kunstgebit en tattoo's, oorbel en joggingpak. Grote gvd's en een redelijk vriendelijk goedemorgen er achteraan bij binnenkomst. Bij het voorstellen viel hij bijna van zijn stoel af. Veel op te halen herinneringen en ondertussen wassen en verbinden. De patiënt had een heftige leverontsteking, geïnfecteerde oude steekwonden en een probleem met het korte termijngeheugen, o.a. vanwege het XTC gebruik. Gelukkig deed nog een deel van zijn lange termijn register het en konden we uit onze vroege jeugd nog wat herkenningspunten vinden, langzaam, dat wel.

Ik heb niet kunnen achterhalen van wat er na de kostschool jaren is gebeurd, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Qua life-style zijn de aso's van New Kids niet anders dan de jongens waar ik mee knikkerde. Alles mocht bij hen thuis, ouders die shag draaiden voor de hele dag en vieux dronken bij het ontbijt. Veel friet met frikadellen, nooit andijvie met een klef sausje, haalden de uitkering op en klusten er bij, kinderen gingen wel of niet naar school en het enige dat de kostschool heeft bewerkstelligd is dat mijn oude knikkermaten hebben leren lezen en schrijven, al is het met mate.

Blij met het praatje was ie, enkele gêne had ie bij het douchen en aankleden, Geen kik bij het verbinden van de wonden. Als compensatie bewonderde ik de tattoo's, kinderlijk blij was ie. En jammer genoeg maar weinig humor mogelijk in het geheel. Want voor echte humor heb je een scherp functionerend brein nodig.

Koffie voor hem en mij gezet en ondertussen gepermanente haren gekamd en in de gel gezet..
En toen de koffie op was zei hij:
"Ik wis altèd al daje slimmer was as wij, nòit steuters bij de eeste knikkerpartèh, zo blijf ie altèd uit de piktiuur, ben nòh wel blèh daje ze nòit verspeeld heb."

Enfin, je begrijpt dat ik iets uitgelopen ben met de zorgminuten, die heb ik in eigen tijd ingehaald.

 
©Gavi Mensch
Nederland BV, 9-12-2010.
 
 
.